Boğaziçi'nde İlk Fetih Şehitliği
Şehitlik tepesi Rumelihisarı’nın en yüksek yeri olup burası sahilden itibaren 140 metre yüksekliktedir. Şüheda kuyusu’nu gösteren hicri 855 tarihli şahide taşı…
Boğaziçi'nin Rumeli yakasına ilk yerleşen Alperenler ve akıncı dervişleri; Istanbul'un fethi hazırlıklarıyla hemhal idiler. Anadoluhisarının hemen karşı tepesine denk gelen ve bugün Bebek ile Baltalimanı üst tepelerini de içerisine alan 25 dönümlük bir arazi üzerinde koyun sürüleri ile uğraşan göçebe bir hayat sürerler.
Bizans'ın kiracısı durumunda bulunan ve Rumelihisarı'nın inşasında görev alan bu Alperenler, Hisar'ın 1452 yılında inşası sırasında, Bizanslıların ani hücumlarında şehit düşerler. Bu Hisar'ın inşası sırasında şehit edilenler Rumelihisar'ın hemen gerisinde yer alan tepe üzerine defnedilmişlerdir. Fetih öncesi, Boğaziçi'nde ilk şehitlik bu şekilde oluşmuştur. Şehitler, bilahare `Şüheda Kuyusu' namıyla anılacak büyükçe mezara, topluca defnedilir.
Rumelihisarı’nın bulunduğu tepenin fetihten çok sonraki adı Nafi Baba Tepesi’dir. 1451 tarihli mezar taşlarının da bulunduğu ve ‘İstanbul’daki ilk Osmanlı Türk Şehitliği’ olarak bilinen Nafi Baba Mezarlığı’na bu nedenle ‘Şehitlik Tepesi’ denir. Tepe; Bektaşi Şeyhi Nafi Baba’nın Tanzimat’ta açtığı tekkesi ve sonra da türbesiyle artık Nafi Baba Tepesi olarak anılmaya başlar. Burada hala Bektaşi arakkiye sikkeli mezar taşları görülür. Hayat Tarih Mecmuası’nın eski sayıları içerisinde bir fotoğraf ı bulunan tekke binası, İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından 2015 yılında ihya edilmek istenmiştir. Mezarlıkta 1995-97 yılları arasında meydana gelen tahribatlarla ilgili haberler kamuoyunu meşgul etmiş olsa da 2017 tarihine kadar hiçbir gelişme olmamıştır.
Şehitlik veya Şehitlik Tepesi, 1930’lu yılların başlarına kadar İstanbul’un önemli ziyaret yerlerinden biri idi
